تاریخچه دف در ایران
دف یکی از قدیمیترین سازهای کوبهای ایران است که سابقهای طولانی در تاریخ موسیقی این کشور دارد. این ساز در دورههای مختلف تاریخی، از جمله ایران باستان، دوران پیش از اسلام و پس از اسلام، کاربردهای متنوعی داشته است. دف در دوران معاصر نیز جایگاه ویژهای در موسیقی ایرانی پیدا کرده است.
تاریخچه دف در ایران:
دوران باستان:
شواهد باستانشناسی و نقوش برجسته نشان میدهند که دف در دوران هخامنشیان و ساسانیان در ایران وجود داشته و در مراسم جشن و شادی و همچنین در جنگها از آن استفاده میشده است.
دوران پیش از اسلام:
دف در موسیقی ایرانی و کرد حضور داشته و رد پای ریتمهای آن هنوز در موسیقی کردی قابل مشاهده است.
دوران پس از اسلام:
با ورود اسلام، دف به تدریج در خانقاهها و تکایای کردستان جایگاه ویژهای پیدا کرد و همراه با ذکر و سماع دراویش استفاده میشد. این ساز به مدت ۱۳ قرن در این فضاها مورد استفاده قرار گرفت.
دوران معاصر:
در سال ۱۳۵۳، با تلاش محمدرضا لطفی و بیژن کامکار، دف از خانقاهها خارج شد و دوباره در اجراهای عمومی و موسیقی غیرعرفانی مورد استفاده قرار گرفت. امروزه، دف یکی از سازهای ملی و ارکستری ایران است و در میان بانوان هنرمند طرفداران بسیاری دارد.